Gramatyka norweska bez tajemnic: 5 podstawowych zasad, które musisz znać

Zasady gramatyczne norweskiego, zaraz po poprawnej wymowie, sprawiają początkującym najwięcej problemów. Spójrzmy jednak prawdzie w oczy – norweska gramatyka jest trochę jak składanie garderoby z IKEA. Na początku może przerażać ilością elementów, ale gdy poznasz zasady, wszystko zaczyna do siebie pasować.

Żeby łatwiej było Ci ogarnąć podstawy norweskiego, zebraliśmy 5 najważniejszych reguł, które działają jak instrukcja obsługi tego języka. Z ich pomocą szybciej złożysz wszystko w całość, a norweski przestanie być dla Ciebie skomplikowanym wyzwaniem.

1. Podstawy norweskiego – szyk zdania prostszy niż myślisz!

Na ogół w zdaniu oznajmującym obowiązuje kolejność podmiot-orzeczenie-dopełnienie:

Tylko uwaga! Jest jeden haczyk – słynna zasada V2 – jedna z najważniejszych reguł gramatycznych norweskiego. O co chodzi? Cokolwiek postawisz na początku zdania, czasownik musi być zaraz za tym. Spójrz na poniższy przykład.

Kiedy zdanie zaczyna się od podmiotu, np.: Jeg spiser brød (Ja jem chleb), wszystko wygląda znajomo. Ale gdy zechcesz zacząć je od czegoś innego, np. od określenia czasu lub miejsca, czasownik i tak musi być drugi, więc podmiot przeskakuje za czasownik:

2. Przedimek określony – przyrostek, który zmienia wszystko

W przeciwieństwie do języka angielskiego, gdzie dla określenia konkretnego rzeczownika używa się przedimka określonego “the”, w norweskim przedimek określony dodaje się na końcu słowa jako sufiks. Brzmi skomplikowanie? Spokojnie, zobacz to na przykładzie:

A teraz coś ultra łatwego do zapamiętania. Zasady gramatyczne norweskiego mówią, że w liczbie mnogiej wszystkie rzeczowniki otrzymują końcówkę -ene:

3. Gramatyka norweska – rodzajniki

Gramatyka norweska wyróżnia trzy rodzaje rzeczowników:

Dobra wiadomość? W języku bokmål (najpopularniejsza forma pisana języka norweskiego) rodzaj żeński w większości przypadków jest opcjonalny. Zamiast niego możesz używać rodzaju męskiego. To zjawisko nazywa się “felleskjønn” (wspólny rodzaj) i jest powszechnie stosowane, szczególnie w bardziej formalnym języku i w większych miastach. A uczącym się norweskiego znacznie ułatwia sprawę! Możesz więc powiedzieć zarówno ei bok, jak i en bok – oba warianty są poprawne.

4. Czasowniki regularne – przewidywalne końcówki

Norweski system czasowników jest dość przyjazny dla początkujących. Większość form czasowników tworzy się według powtarzalnych wzorów, a czasy są znacznie prostsze niż w innych językach.

Weźmy na przykład czasownik å spise (jeść):

5. Przeczenia zawsze na drugim miejscu po czasowniku

W norweskim słowo “ikke” (nie) w zdaniu głównym zawsze występuje po czasowniku:

Z kolei w zdaniach podrzędnych “ikke” wędruje przed czasownik:

Zatem jak widzisz – gramatyka norweska może początkowo wydawać się wymagająca, ale gdy przyswoisz te podstawy, zobaczysz, że jest logiczna i przewidywalna. Jeśli chcesz poznać więcej zasad gramatycznych i interesuje Cię nauka tego języka – zapraszamy na indywidualne lekcje norweskiego online w CleverCat.